Richtlijnen van het American College of Gastroenterology zullen IBS-patiënten en hun artsen aan het twijfelen brengen over wat ze dachten te weten over het onder controle houden van darmsymptomen.
Het vinden van de juiste behandeling voor prikkelbare darm syndroom (IBS) en chronische idiopathische constipatie (CIC) kan overweldigend zijn.
Om dit te beperken, heeft het American College of Gastroenterology (ACG) een overzicht uitgebracht van bewijsmateriaal over het omgaan met IBS en CIC. In het overzicht worden populaire behandelingen opnieuw geëvalueerd en wordt de focus verlegd naar ondergewaardeerde maar effectieve remedies, zoals psyllium, probiotica en antidepressiva.
“Er is een groot potentieel voor veel van de behandelingen die in de loop der tijd zijn gebruikt en meer onderzoek nodig hebben,” zei Dr. Lawrence Schiller, een gastro-enteroloog aan het Baylor University Medical Center in Dallas en een voormalig voorzitter van het ACG. “Op dit moment is het bewijs vrij zwak dat ze heilzaam zijn, maar dat is grotendeels te wijten aan het feit dat ze niet zo goed zijn bestudeerd in de moderne zin.”
Onderzoek en resultaten
De review vatte de resultaten samen van vele onderzoeken naar verschillende IBS-behandelingen, waarbij werd gekeken naar de sterkte van elke aanbeveling en de kwaliteit van het bewijs om elke behandeling te ondersteunen.
Voor veel voorkomende IBS-therapieën, “ook al hebben ze een positieve beoordeling … het bewijs is zwak,” zei Schiller. Dat betekent niet dat deze behandelingen niet werken voor sommige patiënten of meer onderzoek verdienen.
De review levert bewijs om behandelingen te ondersteunen die tot nu toe onder de radar zijn gebleven. De oude standaard van het eten van meer vezels kan helpen bij het verlichten van IBS symptomen, maar psyllium geeft meer verlichting dan zemelen. Van probiotica is aangetoond dat ze de symptomen van een opgeblazen gevoel en winderigheid bij IBS verbeteren. Een andere behandeling die aan populariteit wint, is het gebruik van antidepressiva bij IBS om de stressniveaus van de patiënt onder controle te houden.
“De database [van bewijsmateriaal] is wat verbeterd, dus we voelen ons wat sterker over het gebruik van deze middelen bij pijnmodificatie voor mensen met IBS,” zei Schiller.
Wat kunt u doen?
Zelfs nu er meer onderzoek beschikbaar komt, moeten patiënten hun eigen gezondheid in de hand houden. IBS en CIC kunnen het meest effectief worden aangepakt, aldus Schiller, wanneer patiënten met hun artsen gaan praten.
“Patiënten zijn vaak terughoudend om deze dingen met hun artsen te bespreken,” zei Schiller. “Dingen die te maken hebben met de darmen worden nog steeds gezien als taboe.”
Artsen hebben ook een verantwoordelijkheid om deze kwesties ter sprake te brengen. “De arts brengt pijn of problemen die ze hebben met te frequente of infrequente ontlasting misschien niet ter sprake,” zei Schiller.
Schiller moedigt patiënten aan om hun symptomen te documenteren en wanneer ze zich voordoen. Symptomen kunnen opflakkeren door het eten van bepaald voedsel of door stress op het werk of thuis. Het kan moeilijk zijn om de exacte oorzaak van IBS of CIC aan te wijzen, dus een blik op de levensstijl van een patiënt als geheel biedt de beste antwoorden.
“Zorgvuldig bijhouden van gegevens en naar de dokter gaan zijn de beste manier om deze verbijsterende symptomen op te lossen,” zei Schiller.
