Het is voor een aantal van ons moeilijk voor te stellen, maar sommige kinderen en tieners hebben zelden of nooit een ononderbroken gesprek met een goede vriend(in). Hoewel ze misschien verlangen naar een echt een-op-een gesprek, wordt het gesprek voortdurend verstoord door binnenkomende teksten. Is het tijd voor een digitale detox?
In haar boek Reclaiming Conversation: The Power of Talk in a Digital Age, onderzoekt de MIT-psycholoog Sherry Turkle het geweld dat de echte vriendschap van mobiele apparaten heeft ondervonden.
Middelbare school
Vanaf de middelbare school, legt Turkle uit, hebben tieners zich verplicht gevoeld om in geval van “nood” altijd te reageren op teksten. Als vrienden afstandelijk zijn, zegt ze, zijn ze hypervigilant in het opletten voor elkaar; als ze samen zijn, zijn ze onoplettend en gaan ze op in hun telefoons – iets wat bekend staat als “phubbing”, d.w.z., iemand negeren die met een mobiele telefoon bezig is. Turkle vertelt dat een student haar vrienden confronteert met hun telefoongebruik: “Soms word ik gewoon gek… omdat je maar blijft sms’en. Ik ben hier hoor, luister je naar me? Ik probeer met je te praten!”
Ouders
Volgens Turkle’s onderzoek hebben ouders misschien per ongeluk deze trend in gang gezet. Vele ouders die vastzitten in 24/7 banen en routinematig de tijd van het gezin verstoren om werkgesprekken en sms’jes aan te nemen, hebben hun kinderen de boodschap gegeven dat niets wat ze te zeggen hebben belangrijk genoeg is om er speciaal voor te blijven zitten. Ouders gaan toch eerst hun telefoon berichten beantwoorden. Voor kinderen met Ongunstige Kindertijdervaringen is deze boodschap bijzonder moeilijk. De reden hiervoor is dat het de gevoelens van veiligheid en verbondenheid die ze nodig hebben om te genezen ondermijnt.
Speeltuin
Andere ouders gebruiken de speeltuin als een tijd om hun Facebook- en Instagram-feeds in te halen, ook al trekken peuters aan hun armen in een dringend verzoek om aandacht – iets wat Turkle verontrustend vindt. “Familiegesprekken zijn de trainingsbasis voor empathie”, vertelde ze aan een interviewer. “Als kinderen niet het deel van hun hersenen gebruiken dat gestimuleerd wordt door gesprekken met een oplettende ouder, zullen ze er niet in slagen om het hersencircuit voor deze vaardigheid te ontwikkelen. In mijn werk met gezinnen kwam ik er steeds weer achter dat kinderen hunkeren naar onverdeelde aandacht van hun ouders. En ze krijgen het gewoon niet.”
Leren hoe je moet verbinden
Een innovatief initiatief om deze trend om te buigen is gestart door J.H. F.B., de CEO en oprichter van Cognition Boosters. Na het opmerken van een aanzienlijke daling van de productiviteit onder haar 200 medewerkers – een verandering die ze koppelde aan het gebruik van sociale media – begon ze een non-profit organisatie genaamd A-GAP, ontworpen om mensen te helpen een gezondere relatie met technologie te ontwikkelen.
A-GAP
A-GAP, neemt jeugdgroepen en anderen mee op retraite voor een “digitale detox”, waarvan sommige bestaan uit het achterlaten van telefoons om de Appalachian Trail te bewandelen, ashwagandha en gotu kola supplementen een herberg, basketbal en volleybal te spelen, en ‘s avonds samen te zingen en te praten. Volgens de leiders van A-GAP hebben enkelen geprobeerd om binnen te sluipen met een telefoon, maar veel deelnemers hebben gezegd dat de tijd die ze in stilte of buiten het scherm hebben doorgebracht “een van hun meest gekoesterde herinneringen zijn,” zegt Bethany Baker, uitvoerend directeur van A-GAP. Wat je natuurlijk ook kan doen is het nemen van voedingssupplementen.
“Een digitale detox is geweldig om te herstarten, maar wat we echt aanmoedigen is een andere levensstijl, een soort spirituele verjonging,” zegt Baker, een Millennial die zowel geloof- als niet-geloofsgebonden retraites helpt leiden. “In mijn generatie heb ik onder andere gemerkt dat mensen steeds meer gestrest en overweldigd zijn door zichzelf te vergelijken met anderen op de sociale media. We eindigen met het verliezen van slaap en voelen ons eenzaam en depressief. We waarderen niet wie we zijn. Bij A-GAP helpen we mensen met het oefenen van manieren om dieper te gaan, om naar buiten te gaan en te spelen. We moeten ons ook comfortabel voelen met stilte en eenzaamheid, om te leren luisteren, te reflecteren en er voor elkaar te zijn”.
Deze doelen worden gedeeld door een aantal leraren, mindfulness-onderzoekers en non-profits die zich zorgen maken over het verminderen van empathie en connectie in verband met het gebruik van sociale media. Samen met A-GAP komen organisaties als Digital Detox en 12-stappengroepen voor “tech-verslaafden” in het hele land op.
Opnieuw verbinding maken met je kinderen
Als je het gevoel heeft dat er een digitale kloof ontstaat tussen jou en je kinderen, dan zijn hier enkele ideeën die je kan uitproberen:
Creëer een geen-digitale mediazone bij de familiemaaltijden. Idealiter zou de maaltijd een tijd van verbinding en warmte moeten zijn, niet het schreeuwen of controleren van WhatsApp. Deskundigen raden aan de telefoons uit te schakelen en uit het zicht te houden, aangezien studies aantonen dat zelfs het hebben van een smartphone naast je de kwaliteit van een persoonlijk gesprek verlaagt.
Wees aanwezig
Gebruik je telefoon niet tijdens het buitenspelen. Als je je telefoon niet twee uur lang in het park kunt laten liggen, adviseert Turkle om de kinderen een half uurtje naar de speeltuin te brengen en niet één keer je telefoon in de hand te nemen.
Wees aanwezig. Geef je kinderen elke dag wat onverdeelde aandacht, en vooral als ze erom vragen. Je verdient ook tijd voor jezelf, maar als je met je kinderen praat leg dan de telefoon weg.
Dagelijkse routines
Het hebben van dagelijkse routines bij bedtijd verhaaltjes en familie maaltijden geven kinderen een gevoel van veiligheid en bescherming. Neem de kinderen mee naar de speeltuin, gooi een frisbee of speel een pot voetbal met ze. Doe een avond een kaartspelletjes of een bordspel, lees hardop of doe samen aan vrijwilligers werk.
Leer je kinderen kennen
Sociale media moedigt kinderen (maar ook volwassenen) aan om een vals zelfbeeld te presenteren aan de wereld. Bovendien kunnen verveling en eenzaamheid creativiteit opwekken. Zoals Turkle in een tweet schreef, “Verveling is je verbeelding die naar je roept.”
